या काव्यपंक्तींमध्ये कवि वस्तूंविषयी एक वेगळा दृष्टिकोन दर्शवितो. "वस्तूंना मनही नसेल कदाचित" म्हणजे वस्तूंमध्ये जिवंतता आणि भावना नसताना, आपल्याला त्या वस्तूंचा भावनिक संदर्भ कसा असू शकतो हे व्यक्त करणे. कवि सांगतो की, जर आपण त्या वस्तूंशी प्रेम आणि आदराने वागलो, तर त्या वस्तू आपल्याला प्रचंड आनंद देऊ शकतात. म्हणजेच, आपल्या दृषटिकोनातून वस्तू आपल्याला सुख देतात, जरी त्यात जीवन नसेल. या ओळीमधून एक सकारात्मक मानसिकता आणि वस्तूंच्या किमतीचा ठराविक दृषटिकोन व्यक्त होतो.